Wywodzące się od tarpanów, żyjących niegdyś w puszczach Polski, Litwy i Prus, koniki polskie są jedyną rasą koni prymitywnych w Polsce. Odłowione w Pusz­czy Białowieskiej w II połowie XVI w. ostatnie tarpany, umieszczono w Zwierzyńcu - rezerwacie myśliwskim hrabiego ordynata Zamoyskiego, który zajmował tereny dzisiejszej ostoi konika polskiego. Ponieważ w XIX w. tarpany rozdano okolicznym chłopom przez co zaczęto je krzyżować z końmi domowymi, i tak w postaci prymitywnej rasy koni chłopskich zachowały się w okolicach Biłgoraja do początków XX wieku. W okresie międzywojennym potomkami dawnych tarpanów zainteresowali się naukowcy, następnie w 1936 roku umieszczono najbardziej typowe okazy w specjalnym rezerwacie w Białowieży. Zaczęto odtwarzać postać dawnego tarpana.

Konik polski jest dziś symbolem Roztoczańskiego Parku Narodowego. W sumie mamy w Polsce 250 osobników tego gatunku zwierząt (Oprócz ostoi w Roztoczańskim Parku Narodowym i rezerwatu w Popielnie koniki hodowane są w warunkach stajennych: Popielno, Racot, Dobrzyniewo, a także w skansenach: Biskupin, Olsztynek), grupach pokazowych: Białowieża, Piła, również u indywidualnych rolników). Konikowi polskiemu w dalszym ciągu grozi zagłada, drogą do ich uratowania jest hodowla rezerwatowa w warunkach naturalnych, jak to ma miejsce w Popielnie i w Roztoczańskim Parku Narodowym.

Koniki polskie to zwierzęta dość prymitywne, doskonale dostosowujące się do warunków środowiskowych. Wyróżnia je niewielki wzrost ok.135 cm w kłębie ze średnią wagą około 350 kg, mają szaro-myszate umaszczenie i charakterystyczną ciemną pręgą wzdłuż grzbietu. Są bardzo wytrzymałe i odporne na choroby. Cały czas przebywają pod gołym niebem, nie potrzebują nawet żadnego zadaszenia. Młode przychodzą na świat w lesie na śniegu i mrozie. Żywią się przede wszystkim trawą, roślinnością zielną, a także liśćmi drzew i krzewów. Tylko zimą są dokarmiane sianem (jednak i wtedy potrafią wygrzebywać kopytami trawę spod śniegu). Koniki polskie są zwierzętami stadnymi, o czym świadczy naturalne tworzenie się stad w warunkach rezerwatowych z zachowaniem hierarchii.

Ostoją konika polskiego w Roztoczańskim Parku Narodowym opiekuje się Pan mgr inż. Jan Słomiany. W czasie jedenastu lat funkcjonowania ostoi przyszło na świat ponad 50 źrebaków. Część została sprzedana okolicznym rolnikom.